(ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2007 - ÔÅÕ×ÏÓ 44)
Αριθμός απόφασης: 999/2007
Τμήμα: ΣτΕ Ολ
Πρόεδρος: Γ. Παναγιωτόπουλος
Εισηγητής: Αικ. Συγγούνα
Ατελής εισαγωγή αυτοκινήτου για την εξυπηρέτηση αναγκών αναπήρου. Η οδήγηση του αυτοκινήτου χωρίς να επιβαίνει σ' αυτό ο δικαιούχος ανάπηρος συνιστά, καταρχήν, απλή τελωνειακή παράβαση, ανεξάρτητα αν ο οδηγός του αυτοκινήτου έχει λάβει την προβλεπόμενη από την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου έγκριση από την τελωνειακή αρχή (μειοψ.). Διαπράττεται λαθρεμπορία στην περίπτωση κατά την οποία αυτοκίνητο που έχει εισαχθεί στην Ελλάδα ατελώς για την εξυπηρέτηση των προσωπικών αναγκών αναπήρου οδηγείται, έστω και ύστερα από έγκριση της τελωνειακής αρχής, από άλλο πρόσωπο, χωρίς να επιβαίνει σ' αυτό ο ανάπηρος, εάν το πρόσωπο αυτό οδηγεί το αυτοκίνητο κατά τρόπο διαρκή και σταθερό και όχι περιστασιακό, λόγω εξαιρετικής και επείγουσας περίστασης ή προς αποκλειστική εξυπηρέτηση των αναγκών του αναπήρου (μειοψ.).
Άρθρα: 100 παρ. 1 ν. 1165/1918, 1 παρ. 1 και 6 ν. 490/1976, 16 παρ. 1 και 6 ν. 1798/1988, 9 ν. 1906/1990, 2 ΥΑ Δ.697/35/20.3.1990
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
[…] 5. Επειδή, κατά την έννοια της διατάξεως της παραγράφου 3 του άρθρου 2 της υπουργικής αποφάσεως Δ. 697/35/20.3.1990, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 9 του ν. 1906/1990, η οδήγηση του αυτοκινήτου χωρίς να επιβαίνει σ' αυτό ο δικαιούχος ανάπηρος συνιστά, καταρχήν, απλή τελωνειακή παράβαση, ανεξάρτητα αν ο οδηγός του αυτοκινήτου έχει λάβει την προβλεπόμενη από την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου έγκριση από την τελωνειακή αρχή (μειοψηφία εννέα μελών του δικαστηρίου, σύμφωνα με τα οποία η διάταξη αυτή αναφέρεται μόνον στα πρόσωπα που οδηγούν το αυτοκίνητο έχοντας λάβει έγκριση από την τελωνειακή αρχή, κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου).
6. Επειδή, περαιτέρω, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 100 παρ. 1 ν. 1165/1918, 1 παρ. 1 και 6 ν. 490/1976, 16 παρ. 1 και 6 ν. 1798/1988, 9 ν. 1906/1990 συνάγεται ότι διαπράττεται λαθρεμπορία, όχι δε απλή τελωνειακή παράβαση, στην περίπτωση κατά την οποία αυτοκίνητο που έχει εισαχθεί στην Ελλάδα ατελώς για την εξυπηρέτηση των προσωπικών αναγκών αναπήρου οδηγείται, έστω και ύστερα από έγκριση της τελωνειακής αρχής, από άλλο πρόσωπο, χωρίς να επιβαίνει σ' αυτό ο ανάπηρος, εάν το πρόσωπο αυτό οδηγεί το αυτοκίνητο κατά τρόπο διαρκή και σταθερό και όχι περιστασιακό, λόγω εξαιρετικής και επείγουσας περίστασης ή προς αποκλειστική εξυπηρέτηση των αναγκών του αναπήρου, αφού, στην περίπτωση αυτή, μη δικαιούχο ατέλειας πρόσωπο χρησιμοποιεί ελεύθερα αυτοκίνητο που έχει εισαχθεί ατελώς και με το τέχνασμα αυτό αποστερεί το Δημόσιο από δασμούς, φόρους και άλλα δικαιώματα (μειοψηφία πέντε μελών του δικαστηρίου, σύμφωνα με τα οποία από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι η κατά παράβαση αυτών οδήγηση του αυτοκινήτου, χωρίς να επιβαίνει σ' αυτό ο δικαιούχος ανάπηρος, δεν αποτελεί, αυτή καθεαυτήν, λαθρεμπορία, αφού το άρθρο 9 του ν. 1906/1990 ρητά ορίζει ότι η εν λόγω χωρίς την παρουσία του αναπήρου οδήγηση συνιστά απλή τελωνειακή παράβαση, η οποία συνεπάγεται την επιβολή προστίμου 100.000 δραχμών, προβλέπει δε στη συνέχεια ότι το πρόστιμο αυτό δεν επιβάλλεται, εφόσον αποδεικνύεται κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο ότι η μετακίνηση του αυτοκινήτου οφείλεται σε εξαιρετικές ή επείγουσες περιστάσεις ή ότι εγένετο αποκλειστικά και μόνο για την εξυπηρέτηση των αναγκών του αναπήρου, πράγμα που σημαίνει ότι, αν δεν αποδεικνύονται τα ανωτέρω, η οδήγηση του αυτοκινήτου χωρίς την παρουσία του αναπήρου συνιστά απλή τελωνειακή παράβαση, με συνέπεια την επιβολή γι' αυτήν προστίμου 100.000 δραχμών. Και ναι μεν τα ανωτέρω προβλέπονται υπό την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 490/1976, από την διάταξη όμως αυτή δεν προκύπτει αντίθετο συμπέρασμα, γιατί με αυτήν ορίζεται απλώς ότι σε περίπτωση διάθεσης του αυτοκινήτου σε άλλες χρήσεις, που δεν μπορεί, πάντως, να συνίστανται μόνο στο ότι οδηγήθηκε από άλλον χωρίς να επιβαίνει σ' αυτό ο ανάπηρος, πέραν των τελωνειακών κυρώσεων επιβάλλεται και στέρηση του δικαιώματος ατελούς εισαγωγής αυτοκινήτου). […]
