(ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2008 - ÔÅÕ×ÏÓ 50)
Αριθμός απόφασης: 447/2008
Τμήμα: Τμήμα ΣΤ΄(ποιν.) ΑΠ
Πρόεδρος: -
Εισηγητής: Ε. Νικολόπουλος
Αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, αιτιολογία απόφασης.
Άρθρα: 93 παρ. 3 Συντ., 139, 510, 519, ΚΠΔ, 394 ΠΚ.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Από τη διάταξη του άρθρου 394 παρ. 1 ΠΚ προκύπτει, ότι στοιχείο του εγκλήματος της αποδοχής προϊόντος εγκλήματος, που είναι υπαλλακτικώς μικτό, ως δυνάμενο να συντελεσθεί με έναν από τους αναφερομένους σ' αυτήν τρόπους και προϋποθέτει προηγούμενη τέλεση αξιόποινης πράξεως, από την οποία προήλθε το πράγμα που μεταβιβάστηκε σε τρίτο, είναι εκτός άλλων, ο δόλος του αποδεχομένου το προϊόν του εγκλήματος, δηλαδή η γνώση αυτού ότι το πράγμα προέρχεται από αξιόποινη πράξη και η θέληση αποδοχής αυτού. Ο δόλος αυτός διακριβώνεται από συγκεκριμένα περιστατικά, που καταδεικνύουν αμέσως ή εμμέσως και οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο αποδεχόμενος έχει γνώση ότι το πράγμα προέρχεται από αξιόποινη πράξη και βούληση αποδοχής του. Δηλαδή ο αποδέκτης δεν είναι ανάγκη να γνωρίζει από ποια ακριβώς αξιόποινη πράξη προέρχεται το πράγμα, ούτε το πρόσωπο του δράστη, αρκεί να γνωρίζει την παράνομη προέλευσή του. Από τα παραπάνω παρέπεται ότι για να είναι ειδική και εμπεριστατωμένη η αιτιολογία της καταδικαστικής αποφάσεως για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, πρέπει να αναφέρει με πληρότητα και σαφήνεια τις συνθήκες υπό τις οποίες περιήθλε στην κατοχή του δράστη το πράγμα, όπως και τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία το δικαστήριο της ουσίας συνήγαγε την κρίση του, ότι εκείνος τελούσε σε γνώση της αξιόποινης προέλευσης του πράγματος. Η ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της αποφάσεως πρέπει να εκτείνεται και στη συνδρομή της επιβαρυντικής περίστασης της από ιδιοτέλεια τέλεσης της πράξης, με την αναφορά στην απόφαση συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών δηλωτικών του σκοπού του δράστη επιδίωξης αμέσων ή εμμέσων ωφελημάτων. Ο υπαίτιος τέλεσης του εγκλήματος του άρθρου 394 του ΠΚ τιμωρείται και αν ακόμη ο δράστης του βασικού εγκλήματος, από το οποίο το πράγμα προέρχεται δεν είναι τιμωρητέος, όχι μόνο όταν υφίσταται προσωπικός λόγος απαλλαγής εκ της ποινής, αλλά και οσάκις ελλείπει ή καταλύεται συστατικός όρος του εγκλήματος, από το οποίο το πράγμα προέρχεται.
