(ΙΟΥΛΙΟΣ 2017-ΙΟΥΛΙΟΣ 2018 - ÔÅÕ×ÏÓ 96)
Αριθμός απόφασης: ΑΠ 21/2018
Τμήμα: Β1 Πολιτικό Τμήμα
Πρόεδρος: Αντιπρόεδρος: Χ. Κοσμίδης
Εισηγητής: Γ. Δημάκης
Απόλυση εγκύου εργαζόμενης γυναίκας.
Άρθρα 15 § 1 β, 1483/1984, 10 π.δ. 41/2003.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στο άρθρο 15 παρ. 1 του ν. 1483/1984 «προστασία και διευκόλυνση των εργαζομένων με οικογενειακές υποχρεώ-σεις», ορίζεται ότι απαγορεύεται και είναι απόλυτα άκυρη η καταγγελία της σχέσης εργασίας εργαζόμενης γυναίκας από τον εργοδότη της, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και κατά το χρονικό διάστημα ενός έτους μετά τον τοκετό ή κατά την απουσία της για μεγαλύτερο χρόνο, λόγω ασθενείας που οφείλεται στην κύηση ή τον τοκετό, εκτός εάν υπάρχει σπουδαίος λόγος για καταγγελία. Ως σπουδαίος λόγος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί η ενδεχόμενη μείω-ση της απόδοσης της εργασίας της εγκύου που οφείλεται στην εγκυμοσύνη. Περαιτέρω, στο άρθρο 10 του π.δ. 176/1997 «μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργα-ζομένων σε συμμόρφωση με την οδηγία 95/85/ΕΟΚ», ορίζεται ότι απαγορεύεται η καταγγελία της σχέσης εργασίας των εργαζόμενων γυναικών κατά την έννοια του άρθρου 2 του ίδιου π.δ. (δηλαδή των εγκύων, λεχώνων, γαλουχουσών, όπως το άρθρο 2 τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 παρ. 2 του π.δ. 41/2003) και ότι σε περίπτωση καταγγελίας μιας τέτοιας σύμβασης ή σχέσης εργασίας, εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος σύμφωνα με το άρθρο 15 του ν. 1483/1984, ο εργοδότης οφείλει να αιτιολογήσει γραπτώς και δεόντως την καταγγελία και να προβεί σε σχετική κοινοποίηση προς την αρμόδια υπηρεσία επιθεώρησης εργασίας. Κατά την αληθινή έννοια των διατάξεων αυτών, αφ’ ενός η προστασία παρέχεται στην εργαζόμενη έγκυο γυναίκα ανεξάρτητα από την εκ μέρους του εργοδότη γνώση της εγκυμοσύνης και αφ’ ετέρου η παρά-λειψη του εργοδότη να αναγγείλει αρμοδίως τη γενομένη καταγγελία της συμβάσεως δεν επιφέρει την ακυρότητα αυτής. Το έγκυρο της καταγγελίας, εφόσον έχει καταβληθεί η νόμιμη αποζημίωση, συναρτάται με το λόγο που επικαλείται ο ερ-γοδότης, ήτοι από το εάν αυτός κρίνεται ή όχι σπουδαίος (ΑΠ 433/2012). Ως σπουδαίος λόγος για την καταγγελία θεω-ρούνται ένα ή περισσότερα περιστατικά, τα οποία, κατ’ αντικειμενική κρίση και σύμφωνα με τη συναλλακτική καλή πίστη, καθιστούν για τον εργοδότη μη ανεκτή την εξακολούθηση της εργασιακής σχέσης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή ανυ-παρξία πταίσματος της γυναίκας, κατά της οποίας γίνεται η καταγγελία. Έτσι, η ουσιώδης παράβαση των υποχρεώσεων της εργαζόμενης εγκύου, όπως η πλημμελής ή μη προσήκουσα εκτέλεση των καθηκόντων της ή η μη συμμόρφωσή της σε οδηγίες του εργοδότη, με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι η συμπεριφορά αυτή δεν είναι απότοκος της εγκυμοσύνης, αποτε-λεί σπουδαίο λόγο καταγγελίας, χωρίς να απαιτείται αναγκαίως και υπαιτιότητα (AΠ 668/2016). Η επίκληση σπουδαίου λόγου για την καταγγελία της σύμβασης εργασίας της εργαζόμενης εγκύου αποτελεί περιεχόμενο ένστασης του εργοδότη, που ενάγεται για την καταβολή αποδοχών υπερημερίας λόγω της για την αιτία αυτή ακυρότητας της καταγγελίας (ΑΠ 308/2011).
