(ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2007 - ÔÅÕ×ÏÓ 42)
Αριθμός απόφασης: 1654/2006
Τμήμα: Τμήμα Ε΄ (Ποιν.) ΑΠ
Εισηγητής: Αιμ. Λίτινα
Εξέταση παρεμπιπτόντως από το ποινικό δικαστήριο κάθε ζητήματος που έχει σχέση με την ποινική δίκη. Εξαιρέσεις.
Άρθρα: 60, 61, 510 ΚΠΔ, 326, 339 παρ. 3, 355 ΠΚ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Από τις διατάξεις των άρθρων 60 και 61 του ΚΠΔ συνάγεται ότι το ποινικό δικαστήριο έχει την εξουσία να εξετάσει παρεμπιμπτόντως κάθε ζήτημα που έχει σχέση με την ποινική δίκη, ακόμη και όταν υπάγεται στα πολιτικά δικαστήρια, αρκεί μόνο να μην είναι από εκείνα, για τα οποία ο νόμος, προκειμένου να χωρήσει η ποινική δίωξη, απαιτεί υποχρεωτικά να έχει αποφανθεί προηγουμένως το πολιτικό δικαστήριο. Τούτο ισχύει μόνο για τα ζητήματα που αναφέρονται στα άρθρα 326, 339 παρ. 3 και 355 του ΠΚ. Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να αναστελεί η ποινική δίωξη και αν δεν διαταχθεί αναστολή της, ιδρύεται ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Η΄ περ. β΄ του ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως. Στην προκείμενη περίπτωση, με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, κατά τη δέουσα εκτίμησή του, ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος παραπονείται ότι το δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση υπερέβη την εξουσία του, με το να μην αναστείλει την εναντίον του ποινική δίωξη μέχρι να εκδοθεί από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών απόφαση επί της ασκηθείσας απ' αυτόν προσφυγής κατά της εκδοθείσας σε βάρος του από το ΙΚΑ πράξεως επιβολής εισφοράς, που αφορούσε τις εισφορές, για την καθυστέρηση καταβολής των οποίων και τη μη απόδοσή τους στο ΙΚΑ κηρύχθηκε ένοχος. Ο λόγος αυτός, με τον οποίο αποδίδεται η από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Η΄ περ. β΄ του ΚΠΔ πλημμέλεια της υπερβάσεως εξουσίας, πρέπει ν' απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, δεν συντρέχει περίπτωση υποχρεωτικής αναστολής κατά το άρθρο 60 παρ. 2 ΚΠΔ και συνεπώς το Τριμελές Πλημμελειοδικείο με το να μη διατάξει την αναστολή δεν υπέπεσε σε υπέρβαση εξουσίας.
