Νομολογία - ποινικά

(ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2005 - ÔÅÕ×ÏÓ 30) Αριθμός απόφασης: 1473/2004 Τμήμα: Τμήμα ΣΤ΄ (Ποιν.) ΑΠ Πρόεδρος: - Εισηγητής: Δ. Γυφτάκης
Παραχάραξη - θέση σε κυκλοφορία παραχαραγμένων νομισμάτων -προσφορότητα παραπλάνησης από την πλαστότητα Εκ πλαγίου παράβαση ποινικού νόμου -
Άρθρα 2, 207, 208 ΠΚ.510 παρ. 1 στοιχ. Ε΄ ΚΠΔ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κατά το άρθρο 207 ΠΚ, όπως αυτό ίσχυε πριν να τροποποιηθεί με το άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 2948/2001 και έχει στην προκείμενη περίπτωση εφαρμογή κατ’ άρθρο 2 ΠΚ, «όποιος παραποιεί ή νοθεύει ελληνικό ή ξένο μεταλλικό νόμισμα ή χαρτονόμισμα με σκοπό να το θέσει σε κυκλοφορία σαν γνήσιο, καθώς και όποιος προμηθεύεται τέτοιο νόμισμα για τον ίδιο σκοπό, τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή. Σε ιδιαίτερα ελαφρές περιπτώσεις τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και με χρηματική ποινή. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει σαφώς, ότι το υπ’ αυτής προβλεπόμενο έγκλημα συντελείται και με την από τον δράστη, εν γνώσει της παραποιήσεως ή νοθεύσεως, προμήθεια τέτοιου νομίσματος ή χαρτονομίσματος με σκοπό να το θέσει σε κυκλοφορία. Ως παραποίηση, κατά την έννοια της ως άνω αλλά και της επόμενης διάταξης του άρθρου 208 ΠΚ, νοείται η με οποιονδήποτε τρόπο απομίμηση γνησίου νομίσματος, έστω και αν δεν είναι τέλεια, αρκεί να έγινε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να δίνει την εντύπωση αληθούς νομίσματος στον ανυπόπτως συναλλασσόμενο. Τετελεσμένο είναι το έγκλημα άμα συντελεστεί η κατά τα ανωτέρω προμήθεια και δεν απαιτείται να πραγματώσει ο δράστης το σκοπό του. Εξάλλου, κατά το άρθρο 208 ΠΚ όποιος με πρόθεση θέτει σε κυκλοφορία παραχαραγμένο νόμισμα ή χαρτονόμισμα σαν γνήσιο τιμωρείται με κάθειρξη. Από το συνδυασμό της διατάξεως αυτής με την προηγούμενη συνάγεται ότι, αν ο δράστης παραχαράξεως (με οποιεσδήποτε από τις προβλεπόμενες στο νόμο μορφές της) θέσει εν συνεχεία σε κυκλοφορία τα παραχαραγμένα νομίσματα ή χαρτονομίσματα, τότε η ενέργειά του αυτή, ως αποτελούσα την αξιοποίηση της παραχαράξεως που έλαβε χώρα και μη προσβάλλουσα άλλο έννομο αγαθό, εκτός εκείνου το οποίο αρχικά προσβλήθηκε συνιστά μη τιμωρητή επόμενη πράξη. Περαιτέρω ως ιδιαίτερα ελαφρά περίπτωση νοείται η παραχάραξη (παραποίηση, νόθευση ή προμήθεια) νομίσματος πολύ μικρής αξίας ή σε ασήμαντη ποσότητα για την οποία η ποινή της καθείρξεως τελεί σε πλήρη δυσαναλογία προς την πράξη.
Εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, που ιδρύει λόγο αναιρέσεως κατ’ άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε΄ ΚΠΔ συντρέχει και όταν η διάταξη που εφαρμόστηκε παραβιάστηκε εκ πλαγίου, για το λόγο ότι έχουν εμφιλοχωρήσει στο πόρισμα της απόφασης, που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του σκεπτικού με το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση.

Copyright© 2006-2014 - Νομικά χρονικά - All Rights Reserved