(ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2006 - ÔÅÕ×ÏÓ 36)
Αριθμός απόφασης: ΣτΕ 394/2006
Τμήμα: Ε΄
Πρόεδρος: Σ. Ρίζος, Σύμβουλος Επικρατείας
Εισηγητής: Α. Θεοφιλοπούλου, Σύμβουλος Επικρατείας
Ακυρώνεται ως αναιτιολόγητη η κατόπιν ανακλήσεως ανακλητικής πράξεως επαναφορά σε ισχύ αποφάσεως του Διευθυντή Δασών λόγω ελλείψεως αιτιολογίας
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
3. Επειδή, η υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως στρέφεται κατά αποφάσεως του Διευθυντού Δασών Ν. Φθιώτιδας, με την οποία επαναφέρεται σε ισχύ πράξη που έχει εκδοθεί κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 57 του Ν. 998/1979, το οποίο, παρά το ότι περιλαμβάνεται σε νόμο περί προστασίας των δασών, εμπίπτει στη νομοθεσία περί μεταλλείων και λατομείων (ΣτΕ 107/1997 Ολ.). Η ειδική αυτή πράξη, με την οποία εγκρίνεται η επέμβαση σε δασική έκταση, θεσπίζεται προκειμένου να ελεγχθεί από την Πολιτεία η επίδραση που θα έχει η λατομική ή μεταλλευτική δραστηριότητα στα δάση και στις δασικές εκτάσεις, απαιτείται δε πέρα από τις λοιπές άδειες ή εγκριτικές πράξεις με τις οποίες παρέχεται το δικαίωμα λατομίας και των οποίων η αμφισβήτηση από πρόσωπο που διεκδικεί δι’ εαυτό το δικαίωμα δημιουργεί διαφορά ουσίας. Κατά τα ήδη κριθέντα η προσβολή της πράξεως αυτής δεν δημιουργεί διαφορά ουσίας αλλά ακυρώσεως, η οποία υπάγεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας και δη στο Ε΄ Τμήμα αυτού (ΣτΕ 1809/1995).
6. Επειδή, στο έκτο κεφάλαιο του Ν. 998/1979 περιέχονται οι επεμβάσεις που είναι δυνατόν να επιτραπούν σε δάση και δασικές εκτάσεις. Στην παράγραφο 1 του άρθρου 45, το οποίο φέρει τον τίτλο «Εξαιρετικός χαρακτήρ επεμβάσεων», όπως αυτή αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου δέκατου τρίτου του Ν. 1822/1988 (ΦΕΚ 272 Α΄), ορίζεται ότι: «Στα δάση και τις δασικές εκτάσεις, περί των οποίων το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος, ουδεμία επιτρέπεται επέμβαση προβλεπόμενη από τις διατάξεις του παρόντος ή από άλλη διάταξη, με εξαίρεση τα αναφερόμενα στις διατάξεις του άρθρ. 59 του Ν. 998/1979, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρ. 17 του Ν. 1734/1987, των παρ. 1 και 2 του άρθρ. 58 του παρόντος και τα όλως απαραίτητα για την τεχνητή αναδάσωση και την προστασία της βλαστήσεως». Περαιτέρω, στην παράγραφο 6 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι: «Η εκούσια μεταβολή του προορισμού ιδιωτικών δασών ή δασικών εκτάσεων, ως και η χρησιμοποίησις αυτών και δι’ άλλους σκοπούς υπόκειται εις τους περιορισμούς τους τασσόμενους κατά περίπτωσιν ή κατηγορίας περιπτώσεων διά των επομένων άρθρων του παρόντος κεφαλαίου. Η αναγκαστική απαλλοτρίωσις αυτών προς παραχώρησιν δικαιώματος κυριότητος εις τρίτους, έστω και δι’ επιτρεπόμενον κατά τα επόμενα άρθρα σκοπόν, απαγορεύεται…». Ακολούθως, στο άρθρο 57 του ιδίου κεφαλαίου ορίζεται ότι: «1. Αι κατ’ εφαρμογήν των κειμένων περί μεταλλείων και λατομείων διατάξεων έρευναι προς ανεύρεσιν μεταλλευτικών και λατομικών ορυκτών εντός περιοχών περί ων το άρθρ. 3 του παρόντος νόμου επιτρέπονται ως ακολούθως: α) Αι έρευναι διά γεωλογικών, κοιτασματολογικών, γεωφυσικών και γεωχημικών μεθόδων δεν χρήζουν αδείας ή εγκρίσεως τινός υπό της δασικής αρχής. β) Αι έρευναι διά γεωτρήσεων και δι’ ανορύξεως φρεάτων ή στοών επιτρέπονται κατόπιν εγκρίσεως παρεχομένης δι’ αποφάσεως του νομάρχου μετά γνωμοδότησιν του νομαρχιακού συμβουλίου δασών και εφ’ όσον την διεξαγωγήν τούτων θεωρεί ιδιατέρως συμφέρουσαν διά την εθνικήν οικονομίαν το Υπουργείον Βιομηχανίας. Εν περιπτώσει αρνήσεως του νομάρχου, την έγκρισιν δύναται να παράσχη ο Υπουργός Γεωργίας κατόπιν γνωμοδοτήσεως του Συμβουλίου Δασικής Πολιτικής. Διά της σχετικής περί εγκρίσεως των ως άνω ερευνών αποφάσεως δύναται να τίθενται περιορισμοί ως προς την έρευναν εντός δασών και δασικών εκτάσεων των κατηγοριών α΄ και β΄της παρ. 1 του άρθρ. 4 του παρόντος, ως και των κατηγοριών δ΄, ε΄ και ζ΄ της παρ. 2 του αυτού άρθρου, καθορίζονται δε συγχρόνως και αι υποχρεώσεις του ερευνητού διά την προστασίαν του δασικού περιβάλλοντος και την αποκατάστασιν του τοπίου και της δασικής βλαστήσεως μετά το πέρας της ερεύνης ως και αι υποχρεώσεις του εν περιπτώσει εκμεταλλεύσεως της εκτάσεως. Η ως άνω απόφασις αποτελεί συγχρόνως έγκρισιν και της μετά την έρευναν εκμεταλλεύσεως, εφ’ όσον δεν απαιτείται ειδική έγκρισις κατά τους όρους της επομένης παραγράφου. 2. Εκμετάλλευσις μεταλλείων και λατομείων διά της εξορύξεως, διαλογής, επεξεργασίας και αποκομιδής μεταλλευτικών ή λατομικών ορυκτών, διάνοιξις οδών προσπελάσεως και ανέγερσις εγκαταστάσεων εξυπηρετουσών τας ανάγκας εκμεταλλεύσεως τούτων εντός δασών ή δασικών εκτάσεων επιτρέπονται ελευθέρως, εφ’ όσον εχορηγήθη η κατά την προηγουμένην παράγραφον έγκρισις ερεύνης. Εάν δεν εχορηγήθη η ως είρηται έγκρισις ερεύνης, απαιτείται ειδική έγκρισις της εκμεταλλεύσεως, χορηγουμένη δι’ αποφάσεως του νομάρχου, εκδιδομένης μετά γνώμην του νομαρχιακού συμβουλίου δασών και εφ’ όσον την εκμετάλλευσιν τούτων θεωρεί ιδιαιτέρως συμφέρουσαν διά την εθνικήν οικονομίαν το υπουργείον Βιομηχανίας. Εις περίπτωσιν αρνήσεως του νομάρχου την έγκρισιν εκμεταλλεύσεως δύναται να παράσχη ο Υπουργός Γεωργίας μετά γνωμοδότησιν του Συμβουλίου Δασικής Πολιτικής. Εις πάσαν περίπτωσιν απαιτείται έγκρισις διά την εκμετάλλευσιν μεταλλείων ή λατομείων εντός δασών ή δασικών εκτάσεων των κατηγοριών α΄ και β΄ της παρ. 1 του άρθρ. 4 ως και των κατηγοριών δ΄, ε΄ και ζ΄ της παρ. 2 του αυτού άρθρου, ανεξαρτήτως του αν εχορηγήθη ή μη η κατά την προηγουμένην παράγραφον έγκρισις. Αυτή παρέχεται δι’ αποφάσεως του Υπουργού Γεωργίας μετά σύμφωνον γνώμην του Συμβουλίου Δασικής Πολιτικής. 3… 4… 5. Η παραχώρησις δημοσίων δασών και δασικών εκτάσεων διά την διενέργειαν των εν τω παρόντι άρθρω εργασιών επιτρέπεται: α) Κατά χρήσιν και άνευ ανταλλάγματος, εφ’ όσον πρόκειται περί διενεργείας μεταλλευτικών ή λατομικών ερευνών διά γεωτρήσεων και διανοίξεως φρεάτων ή περί διανοίξεως οδών προσπελάσεως. β) Κατά χρήσιν και επ’ ανταλλάγματι, εφ’ όσον αι παραχωρούμεναι εκτάσεις πρόκειται να χρησιμοποιηθούν διά την εκμετάλλευσιν των εν αυταίς ορυκτών ή την δημιουργίαν προχείρων εγκαταστάσεων. γ) Κατά κυριότητα και επ’ ανταλλάγματι εφ’ όσον αι παραχωρούμεναι εκτάσεις είναι αναγκαίαι διά την ανέγερσιν μονίμων εγκαταστάσεων…». Από τις προεκτεθείσες διατάξεις συνάγεται ότι, προκειμένου να χορηγηθεί έγκριση επεμβάσεως σε ιδιωτική δασική έκταση για τη διενέργεια έρευνας ή την εκμετάλλευση των λατομικών ορυκτών αυτής της εκτάσεως κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 57 του Ν. 998/1979, προαπαιτείται είτε σχετικό αίτημα είτε συναίνεση του ιδιοκτήτη της δασικής αυτής εκτάσεως.
8. Επειδή, όπως συνάγεται από όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, ο Διευθυντής Δασών ανακάλεσε με την 3558/11.11.2003 απόφασή του την 3708/18.12.2002 έγκρισή του επέμβασης στην επίδικη δασική έκταση, διότι έκρινε ότι είχε πλανηθεί ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς της έκτασης αυτής, αφού από τα στοιχεία που έθεσε υπόψη του το Υπουργείο Γεωργίας με το …/7.11.2003 έγγραφο προέκυπτε ότι επρόκειτο για ιδιωτική δασική έκταση και όχι για δημόσια διακατεχόμενη δασική έκταση, δεν είχε δε προηγηθεί της ανακληθείσης εγκρίσεως επεμβάσεως συναίνεση των ιδιοκτητών της εκτάσεως. Περαιτέρω, η ανάκληση της πιο πάνω ανακλητικής αποφάσεως και η επαναφορά σε ισχύ της αρχικής εγκρίσεως επεμβάσεως στην επίδικη έκταση έγινε με την προσβαλλόμενη 3237/11.10.2004 απόφαση του Διευθυντή Δασών, χωρίς να προηγηθεί νέος έλεγχος από αυτόν του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της δασικής εκτάσεως και χωρίς να συνεκτιμηθούν τα προσκομισθέντα από τον … νέα στοιχεία, τα οποία άλλωστε δεν εκτιμήθηκαν ούτε από την πιο πάνω Γενική Διεύθυνση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων ούτε από την Επιθεώρηση Δασών της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Συνεπώς, νομίμως και με επαρκή αιτιολογία ανακλήθηκε η αρχική …/18.12.2002 έγκριση επεμβάσεως στην επίδικη δασική έκταση με την …/11.11.2003 απόφαση του Διευθυντή Δασών. Αντιθέτως, όπως βασίμως προβάλλεται από τους αιτούντες με το δικόγραφο των προσθέτων λόγων, ανακλήθηκε αυτή με την προσβαλλόμενη …/11.10.2004 απόφαση του Διευθυντή Δασών αναιτιολογήτως, ήτοι χωρίς να προσάπτεται κάποια πλημμέλεια στην δι’ αυτής ανακαλούμενη. Συνεπώς, πρέπει να ακυρωθεί ως αναιτιολόγητη.
