(ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2011 - ÔÅÕ×ÏÓ 68)
Αριθμός απόφασης: ΣτΕ 930/2011
Τμήμα: Τμ. Β΄
Πρόεδρος: Φ. Αρναούτογλου, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Ι. Γράβαρης, Σύμβουλος
Δικαίωμα παρεμβάσεως σε φορολογική δίκη τρίτου κατά του οποίου αξιώνεται η εκπλήρωση της συγκεκριμένης φορολογικής υποχρέωσης, καθώς και, επί πτωχεύσεως, του πτωχού σε προσφυγή του συνδίκου.
άρθρα 18 ν. 3758/2009, 113 ΚΔΔ, 30 ΚΦΔ, 14 παρ. 5 και 2 εδ. β, 53 παρ. 1 και 3 π.δ. 18/1989
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κατά την έννοια του άρθρου 113 παρ. 1 ΚΔΔ, νομιμοποιείται να παρέμβει προσθέτως σε εκκρεμή ουσιαστική δίκη για να υποστηρίξει ορισμένο διάδικο, εκείνος για τον οποίο η έκβαση της δίκης υπέρ του διαδίκου αυτού συνεπάγεται άμεσα ευνοϊκές έννομες συνέπειες σε συγκεκριμένα δικαιώματα ή υποχρεώσεις του. Επί φορολογικής, μάλιστα, δίκης, που αφορά απόρρητα προσωπικά δεδομένα του πολίτη, η άσκηση πρόσθετης παρέμβασης υπέρ του προσφεύγοντος προϋποθέτει, πάντως, ότι ο παρεμβαίνων σχετίζεται ο ίδιος κατά το νόμο με την επίδικη φορολογική υποχρέωση. Δεν αρκεί, συνεπώς, προκειμένου περί νομικού προσώπου, μόνο το, ως εκ των καταστατικών σκοπών του, ενδιαφέρον του για την υπόθεση ή το συμφέρον των μελών του. (Βλ. και τα αναφερόμενα στην αιτιολογική έκθεση του ΚΔΔ για την εν λόγω διάταξη, ότι ελήφθη υπόψη το άρθρο 30 του Κώδικα Φορολογικής Δικονομίας, κατά το οποίο δικαίωμα παρεμβάσεως σε φορολογική δίκη είχε μόνον ο τρίτος κατά του οποίου μπορούσε, σύμφωνα με το νόμο, να αξιωθεί η εκπλήρωση της συγκεκριμένης φορολογικής υποχρέωσης, καθώς και, επί πτωχεύσεως, ο πτωχός σε προσφυγή του συνδίκου).
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, στη δίκη επί της προσφυγής του ως άνω Σπήλιου Χαραμή κατά του εκκαθαριστικού σημειώματος με το οποίο επιβλήθηκε εις βάρος του έκτακτη εισφορά κατά τις διατάξεις του άρθρου 18 του ν. 3758/2009, παρενέβη προσθέτως υπέρ του προσφεύγοντος το αναιρεσείον σωματείο, προβάλλοντας ότι οι εν λόγω διατάξεις είναι αντισυνταγματικές, και επικαλούμενο για τη νομιμοποίηση του, αφενός μεν ότι στους καταστατικούς σκοπούς του ανήκει «η προάσπιση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των φορολογουμένων πολιτών έναντι της φορολογικής αρχής και η προστασία των εν γένει οικονομικών τους συμφερόντων με κάθε νόμιμο μέσο και ιδιαίτερα με την άσκηση παρεμβάσεων υπέρ αυτών κατά τη διοικητική διαδικασία και ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων [...]», αφετέρου δε την ιδιότητα του υπέρ ου η παρέμβαση ως μέλους του. Με την πρωτόδικη απόφαση η παρέμβαση του αιτούντος, λόγω των καταστατικών ως άνω σκοπών του, κρίθηκε παραδεκτή, περαιτέρω δε έγινε και επί της ουσίας δεκτή, όπως και η προσφυγή, καθώς κρίθηκαν βάσιμοι οι λόγοι περί αντισυνταγματικότητας. Με την αναιρεσιβαλλομένη, αντιθέτως, απορρίφθηκαν τελικώς, επί της ουσίας επίσης, η προσφυγή και η παρέμβαση. Ανεξάρτητα όμως από τις σχετικές αιτιολογίες της αναιρεσιβαλλομένης, η παρέμβαση αυτή, υπό τα ανωτέρω δεδομένα, ήταν εν πάση περιπτώσει απορριπτέα, διότι, κατά τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη, μόνα τα στοιχεία επί των οποίων θεμελίωσε την άσκησή της το αναιρεσείον δεν αρκούσαν για τη νομιμοποίησή του. Κατόπιν αυτού, οι λόγοι της κρινόμενης αίτησης με τους οποίους πλήσσονται οι αιτιολογίες της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης είναι απορριπτέοι ως αλυσιτελείς, καθώς και η αίτηση στο σύνολό της. Λόγω της σπουδαιότητας όμως των ως άνω ζητημάτων που αφορούν τη φύση και τη λειτουργία της κατά το άρθρο 113 ΚΔΔ πρόσθετης παρέμβασης, το Τμήμα κρίνει ότι συντρέχει, ως προς τα ζητήματα αυτά, λόγος παραπομπής στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, κατά το άρθρο 14 παρ. 5 και 2 εδ. β΄ του π.δ. 18/1989. Εξάλλου, με την προμνημονευθείσα 391/2011 απόφαση του Τμήματος, η υπόθεση επί της αιτήσεως αναιρέσεως του κυρίου, κατά τ' ανωτέρω, διαδίκου παραπέμφθηκε στο σύνολό της στην Ολομέλεια, λόγω των τιθεμένων στην υπόθεση εκείνη ζητημάτων συμβατότητας της επίδικης εισφοράς προς το Σύνταγμα. Τα αυτά ζητήματα τίθενται και στην παρούσα υπόθεση.
(Παραπέμπει την υπόθεση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου και ορίζει εισηγητή τον Σύμβουλο I. Γράβαρη)
