Βιβλιοπαρουσιάσεις

Πρόλογος: Κωνσταντίνος Ε. Γώγος, Αν. Καθηγητής Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.

Παυλίδου Ευγγελία, Δ.Ν., Σπουδάστρια Ε.Σ.Δι.

ΙSBN: 978-960-568-090-9 © 2014 ΣΕΛΙΔΕΣ: ΧΧΧ & 444 ΤΙΜΗ: 55,00 €

Αγορά - Περισσότερες πληροφορίες

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα πότε οι αποφάσεις της ποινικής και πολιτικής δικαιοδοσίας αναπτύσσουν δεσμευτική ενέργεια στη διοικητική δίκη. Με κριτήριο το είδος της διαφοράς (διαφορές διεπόμενες από τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, το π.δ. 18/1989 ή το π.δ. 1225/1981), αλλά και τον τρόπο διασταύρωσης των εκάστοτε δικών (σχέση συνάφειας ή δεσμός προδικαστικότητας), καταγράφονται συστηματικά οι επιμέρους εκδηλώσεις του φαινομένου.
Στο πρώτο μέρος, που είναι αφιερωμένο στις αποφάσεις της ποινικής δικαιοδοσίας, εξετάζονται, μεταξύ άλλων, οι πολύκροτες λαθρεμπορικές και φορολογικές παραβάσεις, τα πειθαρχικά παραπτώματα των δημοσίων υπαλλήλων, οι γενεσιουργές δημοσιονομικών ελλειμμάτων πράξεις, η απέλαση αλλοδαπού, καθώς και άλλες - λιγότερο γνωστές εκφάνσεις της θεματικής - όπως η αστική ευθύνη του Δημοσίου, η ανάκληση διοικητικών αδειών, η απώλεια του συνταξιοδοτικού δικαιώματος και η, επίκαιρη, αυτοδίκαιη θέση υπαλλήλου σε αργία. Αναλύονται όλα τα είδη των ποινικών αποφάσεων (καταδικαστικές, αθωωτικές, αποφάσεις που παύουν οριστικά την ποινική δίωξη ή κηρύσσουν αυτήν απαράδεκτη), ενώ έμφαση δίνεται στην πλούσια ελληνική νομολογία. Επίσης, το νομικό καθεστώς ερευνάται υπό το πρίσμα του, κατ’ άρθρο 6 παρ. 2 ΕΣΔΑ, τεκμηρίου αθωότητας και της αρχής ne bis in idem (άρθρο 4 παρ. 1 7ου Π.Π.), προς τούτο δε αξιοποιούνται τα πορίσματα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Το δεύτερο μέρος, που αφιερώνεται στην πολιτική δικαιοδοσία αναδεικνύει ότι διαπλαστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων για το κύρος του γάμου, αναγνωριστικές ή καταψηφιστικές αποφάσεις που κρίνουν, είτε ως κύριο ζήτημα είτε παρεμπιπτόντως, τον χαρακτήρα ενός χώρου ως κοινόχρηστου, μιας σχέσης εργασίας ως εξαρτημένης ή μιας έκτασης ως δασικής, μπορεί να είναι κρίσιμες σε πολεοδομικές, κοινωνικοασφαλιστικές, συνταξιοδοτικές και άλλες διοικητικές διαφορές. Επίσης, στο μέρος αυτό, αναδύονται σημαντικά δογματικά ζητήματα σχετικά με το δεδικασμένο, τη διαπλαστική ενέργεια, αλλά και τη σχέση των διάφορων δικαιοδοτικών κλάδων.
Τέλος, η παρούσα μελέτη δεν εξαντλείται στη δικονομική μεταχείριση της εκάστοτε απόφασης, αλλά επιχειρείται ο εντοπισμός και η περιγραφή δεσμευτικών ενεργειών των δικαστικών αποφάσεων, ειδικότερα δε της διαπιστωτικής ενέργειας και της ενέργειας του πραγματικού.

Από την καθιέρωση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, στα μνημονιακά καθεστώτα της διαθεσιμότητας - κινητικότητας και της αυτοδίκαιης αργίας

Συμεωνίδης Ιωάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής Νομικής Α.Π.Θ.,
Εφέτης Διοικητικών Δικαστηρίων

ISBN: 978-960-568-095-4 © 2014 ΣΕΛΙΔΕΣ: XΙX & 289 ΤΙΜΗ: 30,00 €

Αγορά - Περισσότερες πληροφορίες

Μετά έναν αιώνα συνταγματικής κατοχύρωσης της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, το καθεστώς εργασιακής ασφάλειας που αυτή παρείχε, μέσω των επί μέρους εγγυήσεών της, τίθεται υπό γενικευμένη αμφισβήτηση.
Με αφορμή τα μέτρα αυτά, στο παρόν έργο εξετάζεται από την αρχή ο θεσμός της μονιμότητας. Προσδιορίζεται το πλήρες περιεχόμενό της μονιμότητας, καταγράφεται ο τρόπος με τον οποίο η νομολογία αντιμετώπισε στο παρελθόν την κατάργηση οργανικών θέσεων και εντοπίζονται οι στρεβλώσεις που σταδιακά υπέστη. Μετά δε από μια πρώτη απόπειρα συστηματοποίησης του πολύπλοκου και ανομοιογενούς καθεστώτος που επιβλήθηκε τα τελευταία χρόνια, επιχειρείται μία προσέγγιση των νέων μέτρων, υπό το πρίσμα και των νομολογιακών προηγουμένων και της νομικής μας παράδοσης. Και ίσως και πέρα από αυτήν, εφόσον η μαζικότητα και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των μέτρων μπορεί να εξαντλούν τα όποια περιθώρια ανοχής της νομολογίας. Και τελικώς δίνεται μία απάντηση στο ερώτημα που τίθεται συχνά στις μέρες μας, αν πράγματι η μονιμότητα, υπό τη συνταγματική της ή μη εκδοχή, αποτελεί τροχοπέδη στις εξελίξεις, στις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταβολές που έχει ανάγκη ο τόπος, ή αν αντίθετα, διατηρεί τη σημασία της, οπότε, όμως πρέπει να επανέλθει στο σημείο που την ήθελαν οι εμπνευστές της, να ξανασυνδεθεί με τα προαπαιτούμενά της, ενδεχομένως, με την αναγκαία, μετά από έναν αιώνα εμπειριών, προσαρμογή ορισμένων επί μέρους παραμέτρων της.

όπως ισχύει μετά και τον Ν. 4223/2013

Φινοκαλιώτη Αικατερίνη Κ., Δ.Ν., Δικηγόρος

ΙSBN: 978-960-568-082-4 © 2014 ΣΕΛΙΔΕΣ: ΧΧΧII & 472 ΤΙΜΗ: 45,00 €

Αγορά - Περισσότερες πληροφορίες

Στο παρόν έργο ερευνάται το ιδιαίτερα κρίσιμο και επίκαιρο ζήτημα της αστικής ευθύνης των διοικούντων α.ε. και ε.π.ε. για τις φορολογικές οφειλές της εταιρίας.
Η ευθύνη των παραπάνω προσώπων ερευνάται τόσο υπό την ισχύ των διατάξεων των άρθρων 115 του ν. 2238/1994 και 55 περ. β του ΚΦ.Π.Α. όσο και υπό την ισχύ του νεότερου άρθρ. 50 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ), όπως αυτός τροποποιήθηκε με τον ν. 4223/2013. Το έργο αυτό είναι το πρώτο, που ερευνά την ευθύνη αυτή αναλυτικά και περιπτωσιολογικά τόσο για τις φορολογικές οφειλές που γεννήθηκαν πριν από την 1.1.2014 όσο και γι’ αυτές που γεννήθηκαν μετά την ημερομηνία αυτή και τη θέσπιση του ΚΦΔ.
Παρουσιάζονται εξαντλητικά όλες οι προϋποθέσεις εφαρμογής των παραπάνω διατάξεων και η δυνατότητα αναλογικής τους εφαρμογής σε άλλες κατηγορίες φόρων. Παράλληλα, αναλύονται διεξοδικά όλα τα ζητήματα, που έχει αντιμετωπίσει η νομολογία, αλλά και πλήθος ζητημάτων, τα οποία χρήζουν ιδιαίτερου νομικού ενδιαφέροντος, όπως η ευθύνη σε ειδικές κατηγορίες διοικούντων εταιρίες, σε ειδικές κατηγορίες α.ε., αλλά και σε περίπτωση ένταξης μιας α.ε. ή μιας ε.π.ε. σε κάποια από τις διαδικασίες εξυγίανσης, που προβλέπει ο Πτωχευτικός Κώδικας. Αντικείμενο έρευνας αποτελεί και η ευθύνη του μετόχου της α.ε. και του ετέρου της ε.π.ε., όπως αυτή καθιερώνεται με το άρθρ. 50 παρ. 3 και 4 του ΚΦΔ.
Το έργο ολοκληρώνεται με τη σύνοψη όλων των προβληματικών, που παρουσιάζουν οι εφαρμοστέες διατάξεις, ενώ παράλλη0λα προτείνεται η αντιμετώπισή τους σε επίπεδο de lege ferenda.