Βιβλιοπαρουσιάσεις

Πρόλογος: Ευγενία Αλεξανδροπούλου-Αιγυπτιάδου

Αγορά - Περισσότερες πληροφορίες

Στην εποχή της Κοινωνίας της Πληροφορίας, η προστασία του ατόμου από την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων έχει καταγραφεί ως μια από τις καινοτόμες εξελίξεις του δικαίου, η οποία διατρέχει οριζοντίως όλους τους κλάδους δικαίου. Η παρούσα μονογραφία, με τον ισχύοντα, πλέον, Γενικό Κανονισμό Προσωπι-κών Δεδομένων, επιχειρεί μια νέα προσέγγιση της θέσης του εργαζομένου, ως παρόχου εργασίας αλλά και ως υποκειμένου προσωπικών δεδομένων, και μια συμβολή στο υπό διαμόρφωση νομικό καθεστώς στις σχέσεις εργοδότη-εργαζομένου, στην οποία η παραδοσιακή αντιπαράθεση συμφερόντων εργαζομένων και εργοδοτών αποκτά πρόσθετο περιεχόμενο με βάση την αξιοποίηση της πληροφορίας. Οι ρυθμίσεις για την προστασία των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων, μαζί με τη διάδοση των ευέλικτων σχέσεων εργασίας, στην οικονομία της πλατφόρμας, και τη διεύρυνση των απαγορευμένων διακρίσεων, συμβάλλουν σε αυτό που ήδη αντιμετωπίζεται ως νέο εργατικό δίκαιο.

και Δίκαιο ρύθμισης οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Αναθεωρημένη με βάση νεώτερους νόμους, μέχρι και το ν. 4605/2019

Αγορά - Περισσότερες πληροφορίες

Από τον Ιούνιο του 2017, οπότε κυκλοφόρησε η τελευταία Ζ΄ έκδοση του Πτωχευτικού Δικαίου του καθηγητή Νομικής ΑΠΘ, Σπύρου Ψυχομάνη, παρήλθαν 2 έτη, στη διάρκεια των οποίων νέες νομοθετικές, κυρίως, αλλαγές (νόμοι 4491/2017, 4512/2018, 4549/2018, 4554/2018 και 4605/2019), αλλά και διατυπωθείσες επιστημονικές θέσεις και νομολογιακά αναδειχθείσες προβληματικές, ήλθαν, απανωτά, να ταράξουν και πάλι, πολλαπλά, το πεδίο του κλάδου αυτού του δικαίου, που ούτε στιγμή, μετά τη ριζική αναθεώρησή του, το 2007, δεν γνώρισε τη νηνεμία. Το «συγγνωστό» του οφειλέτη, η απαλλαγή του πτωχού από τα υπόλοιπα των χρεών του, τα «υπερπρονόμια» των εργαζομένων, οι αλλαγές στην ειδικά προνομιούχο θέση των ενέγγυων πιστωτών, οι αναδιαρθρώσεις του πίνακα διανομών, η συμπλήρωση των κενών της προπτωχευτικής διαδικασίας της «ειδικής διαχείρισης», αλλά και η πληθώρα των αλλαγών στο «παραπτωχευτικό» πεδίο των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων (μη εμπόρων) και η κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας τους, ήταν τα θέματα που υποκίνησαν τον συγγραφέα να επωμισθεί εκ νέου την αναθεωρητική ερευνητική σκαπάνη, γνωρίζοντας, πάντως, και προειδοποιώντας, για τον λόγο αυτόν, τον αναγνώστη, πως οι νομοθετικές αλλαγές –ορθές ή μη– δεν πρόκειται να παύσουν, υποχρεώνοντας τον νομικό της θεωρίας και της πράξης σε αδιάλειπτη εγρήγορση.