(ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 - ÔÅÕ×ÏÓ 67)
Αριθμός απόφασης: ΣτΕ 319/2011
Τμήμα: Τμήμα Α΄
Πρόεδρος: Σ. Κτιστάκη, Πάρεδρος
Εισηγητής: Ν. Σακελλαρίου, Αντιπρόεδρος
Η παράλειψη εμπρόθεσμης γνωστοποίησης στην Επιθεώρηση Εργασίας συμβάσεως μερικής απασχόλησης ως τεκμήριο πλήρους απασχόλησης.
Άρθρα: 38 παρ. 1 ν. 1892/1990, 2 ν. 2639/1998, Οδηγία 1997/81/ΕΚ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Από τις διατάξεις του άρθρου 38 παρ. 1 του ν. 1892/1990, όπως ίσχυε πριν από την αντικατάστασή του με το άρθρο 2 του ν. 2639/1998 και την τροποποίησή του με το άρθρο 7 του ν. 2894/2000, προκύπτει ότι από την έναρξη ισχύος του ν. 2639/1998 (2.9.1998, βάσει του άρθρου 30 του νόμου αυτού) δημιουργείται τεκμήριο από την παράλειψη του εργοδότη να γνωστοποιήσει εμπροθέσμως στην Επιθεώρηση Εργασίας την κατάρτιση με τον μισθωτό έγγραφης συμβάσεως μερικής απασχολήσεως ή να υποβάλει εμπροθέσμως σ' αυτήν κατάσταση για τις έγγραφες συμβάσεις μερικής απασχολήσεως που είχαν καταρτισθεί πριν από την έναρξη ισχύος του ως άνω νόμου. Το ως άνω, όμως, τεκμήριο είναι μαχητό, εφόσον δεν ορίζεται το αντίθετο στον νόμο και συνεπώς ανατρέπεται, εάν αποδειχθεί ότι οι συμβάσεις αυτές αφορούσαν πράγματι μερική και όχι πλήρη απασχόληση (ΑΠ 1097/2003, 917, 1340/2006).
Στη δε ρήτρα 5, υπό τον τίτλο «Ευκαιρίες για εργασία μερικής απασχόλησης», της 6.6.1997 συμφωνίας για την εργασία μερικής απασχολήσεως των διεπαγγελματικών οργανώσεων γενικού χαρακτήρα CES, UNICE και CEEP που ενσωματώθηκε ως Παράρτημα στην Οδηγία 1997/81/ΕΚ του Συμβουλίου ορίζεται ότι: «Στα πλαίσια της ρήτρας 1 της παρούσας συμφωνίας και της αρχής της μη διάκρισης μεταξύ των εργαζομένων με μερική απασχόληση και εργαζομένων με πλήρη απασχόληση: α) τα κράτη-μέλη μπορούν, ύστερα από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, συλλογικές συμβάσεις ή πρακτική, να εντοπίζουν, να αντιμετωπίζουν και, όπου είναι αναγκαίο, να εξαλείφουν εμπόδια νομικής ή διοικητικής φύσης που μπορεί να περιορίσουν τις ευκαιρίες εργασίας μερικής απασχόλησης, β) οι κοινωνικοί εταίροι, ενεργώντας στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους και μέσω των διαδικασιών που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις, πρέπει να εντοπίζουν, να αντιμετωπίζουν και, όπου είναι αναγκαίο, να εξαλείφουν εμπόδια νομικής ή διοικητικής φύσης που μπορεί να περιορίσουν τις ευκαιρίες εργασίας μερικής απασχόλησης.
Εξάλλου, με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 24ης Απριλίου 2008, Michaeler & Subito κ.λπ., οι οποίες εκδόθηκαν κατόπιν προδικαστικού ερωτήματος που διατύπωσε η Ιταλική Κυβέρνηση σχετικά με τη συμβατότητα προς τις διατάξεις της ως άνω Οδηγίας 97/81 διατάξεων της εθνικής της νομοθεσίας, οι οποίες επέβαλλαν σε κάθε εργοδότη την υποχρέωση κοινοποιήσεως των συμβάσεων εργασίας μερικής απασχολήσεως εντός 30 ημερών από της συνάψεως των σχετικών συμβάσεων, το ΔΕΚ έκρινε ότι η ρήτρα 5 παρ. 1, στοιχ. α’ της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία μερικής απασχολήσεως, η οποία προσαρτάται στην ως άνω Οδηγία, απαγορεύει εθνική ρύθμιση, η οποία επιβάλλει την κοινοποίηση στη διοίκηση ενός αντιγράφου των συμβάσεων εργασίας μερικής απασχολήσεως εντός 30 ημερών από της συνάψεώς τους. Τούτο δε, διότι η υποχρέωση αυτή δημιουργεί ένα διοικητικής φύσεως εμπόδιο, ικανό να περιορίσει τις ευκαιρίες για εργασία μερικής απασχολήσεως (ΔΕΚ 24.4.2008, Othmar Michaeler and alii. v. Amt für sozialen Arbeitsschutz, υποθέσεις C-55/07 και C-56/07, σκέψεις 24 και 28).
Με τα δεδομένα αυτά, γεννάται εν προκειμένω ζήτημα, εν όψει και των προβαλλομένων λόγων αναιρέσεως, κατά πόσον έχει άμεσο εφαρμογή ή όχι η ως άνω ρήτρα 5 της ενσωματωμένης συμφωνίας-πλαισίου στην προαναφερθείσα Οδηγία 1997/81/ΕΚ και της συμβατότητας ή όχι της διατάξεως του άρθρου 2 του ν. 2639/1998 προς την ως άνω ρήτρα 5 της ενσωματωμένης συμφωνίας-πλαισίου στην Οδηγία 1997/81/ΕΚ. Λόγω όμως της μείζονος σπουδαιότητος των ζητημάτων αυτών, το Τμήμα κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στο Τμήμα υπό επταμελή σύνθεση και να ορισθεί εισηγητής η Πάρεδρος Στ. Κτιστάκη και δικάσιμος η 2α Μαΐου 2011.
(Παραπέμπει την υπόθεση στο Τμήμα με επταμελή σύνθεση)
