Νομολογία - διοικητικά

(ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2007 - ÔÅÕ×ÏÓ 45) Αριθμός απόφασης: 662/2007 Τμήμα: ΣτΕ Τμ. Β΄ Πρόεδρος: Φ. Στεργιόπουλος Εισηγητής: Ελ. Αναγνωστοπούλου
Δημόσιες Προμήθειες. Όταν σε διενεργούμενο διαγωνισμό, ανεξαρτήτως κριτηρίου κατακυρώσεως, έχουν μεν συμμετάσχει περισσότεροι από ένας υποψήφιοι προμηθευτές, πλην κρίνεται τελικά ως τεχνικώς αποδεκτή η προσφορά ενός μόνον προμηθευτή, η αναθέτουσα αρχή έχει, σε κάθε περίπτωση, την ευχέρεια να ματαιώσει το διαγωνισμό, δεν υποχρεούται δε στην περίπτωση που κριτήριο κατακυρώσεως είναι η πλέον συμφέρουσα προσφορά, να εξετάσει αν η μόνη τεχνικώς παραδεκτή προσφορά μπορεί ή όχι να κριθεί, από τεχνικοοικονομικής απόψεως, αυτοτελώς εκτιμώμενη, συμφέρουσα για το Δημόσιο (αντίθ. μειοψ. - παραπομπή στην επταμελή σύνθεση).
Άρθρα: 20, 21 π.δ. 394/1996, Οδηγία 93/36/ΕΟΚ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
[…]

7. Επειδή, από τις διατάξεις της οδηγίας 93/36/ΕΟΚ του Συμβουλίου συνάγεται ότι όταν σε διενεργούμενο διαγωνισμό, ανεξαρτήτως κριτηρίου κατακυρώσεως (είτε αποκλειστικά χαμηλότερη τιμή είτε πλέον συμφέρουσα προσφορά), έχουν μεν συμμετάσχει περισσότεροι από ένας υποψήφιοι προμηθευτές, πλην κρίνεται τελικά ως τεχνικώς αποδεκτή η προσφορά ενός μόνον προμηθευτή, η αναθέτουσα αρχή έχει, σε κάθε περίπτωση, την ευχέρεια να ματαιώσει το διαγωνισμό, δεν υποχρεούται δε στην περίπτωση που κριτήριο κατακυρώσεως είναι η πλέον συμφέρουσα προσφορά, να εξετάσει αν η μόνη τεχνικώς παραδεκτή προσφορά μπορεί ή όχι να κριθεί, από τεχνικοοικονομικής απόψεως, αυτοτελώς εκτιμώμενη, συμφέρουσα για το Δημόσιο, εφ' όσον η αναθέτουσα αρχή δεν είναι σε θέση να συγκρίνει μεταξύ των τιμών ή μεταξύ των λοιπών χαρακτηριστικών διαφόρων προσφορών, ώστε να προβεί στην ανάθεση της συμβάσεως περί προμηθείας σύμφωνα με τα κριτήρια αναθέσεως των συμβάσεων που προβλέπονται, κατά τα ανωτέρω, στην εν λόγω οδηγία. Προς την ίδια κατεύθυνση είναι ερμηνευτέες και οι αντίστοιχες διατάξεις του Κανονισμού Προμηθειών του Δημοσίου [άρθρα 20 και 21 π.δ. 394/1996] που παρατίθενται ανωτέρω στην πέμπτη σκέψη, καθώς και, ως προς τον ένδικο διαγωνισμό, οι διατάξεις της διακηρύξεως που παρατίθενται στην προηγούμενη σκέψη (πρβλ. ΔΕΚ απόφαση της 16.9.1999, C-27/98, Fracasso και Leitschutz, Συλλογή 1999, σ. Ι - 5697, σκέψεις 23, 25 και 32 - 34, πρβλ. επίσης ΣτΕ 2224/1992, Δ΄ Τμ.). Κατά τη γνώμη όμως του Συμβούλου Κ. Βιολάρη και της Παρέδρου Σ. Βιτάλη, το γεγονός ότι μόνον μία προσφορά κρίνεται τελικώς ως τεχνικώς αποδεκτή, δεν αρκεί για τη ματαίωση του διαγωνισμού που διενεργείται με κριτήριο κατακυρώσεως την πλέον συμφέρουσα προσφορά, αλλά οφείλει η αναθέτουσα αρχή, προτού αποφασίσει την εν λόγω ματαίωση, να εξετάσει εάν, εν όψει, μεταξύ άλλων, της βαθμολογίας της ως άνω προσφοράς και της τιμής των προσφερομένων ειδών σε σχέση με την προϋπολογισθείσα δαπάνη της συγκεκριμένης προμήθειας, μπορεί ή όχι, από τεχνικοοικονομικής απόψεως, να κριθεί αυτή, αυτοτελώς εκτιμώμενη, συμφέρουσα για το Δημόσιο (πρβλ. Ε.Α. 57, 721, 787/2003, 668, 975, 985, 1019/2006).



8. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, ο Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης με το υπ' αριθ. 670/23.2.2006 έγγραφό του προς την επιτροπή του διαγωνισμού ζήτησε τη γνώμη της σχετικά με το ζήτημα αν συνέχιση του διαγωνισμού διασφαλίζει τον απαιτούμενο ανταγωνισμό ή αν είναι προτιμότερο να ματαιωθεί ο διαγωνισμός και να επαναπροκηρυχθεί με διακήρυξη, η οποία θα καλύπτει τα σημεία εκείνα τα οποία δημιούργησαν αμφισβητήσεις και δικαστικές διενέξεις. Με το υπ' αριθ. 12/8.3.2006 πρακτικό η επιτροπή γνωμοδότησε ως προς το θέμα αν εξασφαλίζεται ο ανταγωνισμός ότι δεν μπορεί να απαντήσει, διότι δεν έχει εκδοθεί η ακυρωτική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας μετά την υπ' αριθ. 13/2006 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών, ούτε απόφαση της ίδιας Επιτροπής επί αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων της εταιρείας «Π. Α.ΤΕ.Β.Ε.». Επίσης, η επιτροπή γνωμοδότησε αρνητικά για ενδεχόμενη επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού με τις ίδιες τεχνικές προδιαγραφές γιατί ο χρόνος που θα απητείτο θα ήταν πολύ μεγαλύτερος από εκείνον εντός του οποίου εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί η διαδικασία του τρέχοντος διαγωνισμού. Με την ήδη προσβαλλόμενη με την κρινόμενη αίτηση απόφασή του ο Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης αποφάσισε τη ματαίωση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού και την επαναπροκήρυξή του με τροποποίηση των τεχνικών προδιαγραφών, λαμβάνοντας υπ' όψιν «α) Το γεγονός ότι […] παραμένει τελικά προς αξιολόγηση μόνο η τεχνική προσφορά της εταιρείας “Π. - D. ΕΠΕ”. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν ευδοκιμήσει η προσφυγή της εταιρείας “Π. Α.” κατά της υπ' αριθμ. 4886/2006 απόφασής μας, πιθανολογείται, βασίμως, ότι θα εξακολουθήσει παραμένουσα προς αξιολόγηση μόνον η προσφορά της ανωτέρω εταιρείας. Τούτο προκύπτει και από την υπ' αριθμ. 13/2006 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, σύμφωνα με την οποία εκτιμάται, ότι οι τεχνικές προσφορές των εταιρειών “R. E. ΕΠΕ” και “Π. Α.” δεν περιλαμβάνουν, επί ποινή αποκλεισμού, “αναλυτική απόδειξη” της επάρκειας μετάδοσης ισχύος, αλλά και από την Επιτροπή παραλαβής και αξιολόγησης των προσφορών, η οποία με το υπ' αριθ. 12/8.3.2006 πρακτικό της διαπιστώνει ασάφειες στις προσφορές των διαγωνιζομένων. β) Το συνακόλουθο πρόσθετο γεγονός ότι η εταιρεία “Π. - D. ΕΠΕ”, λόγω και των ασαφειών της διακήρυξης, εάν ήθελε κατακυρωθεί σ' αυτήν η προμήθεια θα υποχρεωθεί να προσφέρει εκχιονιστικά μηχανήματα, το όχημα των οποίων θα κατασκευάσει η ίδια, χωρίς τούτο να έχει τύχει οποιασδήποτε προηγούμενης πρακτικής δοκιμασίας της λειτουργικότητάς του. Τα ανωτέρω δεν διασφαλίζουν τον απαιτούμενο ανταγωνισμό, ούτε το συμφέρον του δημοσίου, που θα κληθεί στην περίπτωση κατακύρωσης του διαγωνισμού στην μοναδική εναπομείνουσα εταιρεία “Π. - D. ΕΠΕ” να προμηθευτεί εκχιονιστικά μηχανήματα το όχημα των οποίων θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά από το δημόσιο μετά την παράδοσή τους, με όλους τους προφανείς κινδύνους, σε περίπτωση δυσλειτουργίας, για την επίτευξη του σκοπού της προμήθειας».



9. Επειδή, κατά το μέρος που με την ανωτέρω προσβαλλόμενη πράξη ο διαγωνισμός ματαιώθηκε με την αιτιολογία μη διασφαλίσεως του απαιτούμενου ανταγωνισμού, η αιτιολογία αυτή είναι νόμιμη διότι, ανεξαρτήτως αν έχει οριστικοποιηθεί ήδη ο αποκλεισμός των λοιπών εταιρειών από το διαγωνισμό και η παραμονή του σε αυτόν μόνον της αιτούσης εταιρείας, πάντως, υπό την εκδοχή αυτή, το αρμόδιο όργανο της αναθετούσης αρχής δεν είχε υποχρέωση να εξετάσει προηγουμένως, εάν η τεχνική προσφορά της αιτούσης εταιρείας θα μπορούσε, αυτοτελώς εκτιμώμενη, να κριθεί συμφέρουσα για το Δημόσιο από τεχνικοοικονομικής απόψεως, καθ' όσον τέτοια υποχρέωση δεν αποτελεί προϋπόθεση της ματαιώσεως του διαγωνισμού λόγω μη επιτεύξεως ανταγωνισμού. Κατά τη μειοψηφήσασα, όμως, γνώμη, η ως άνω αιτιολογία είναι μη νόμιμη, διότι το γεγονός ότι μόνον η τεχνική προσφορά της αιτούσης παρέμεινε τελικώς προς αξιολόγηση δεν αρκούσε για τη ματαίωση του διαγωνισμού αλλά έπρεπε να εξετασθεί εάν η προσφορά της αιτούσης ήταν συμφέρουσα για το Δημόσιο από τεχνικοοικονομικής απόψεως. […]



(Παραπέμπει στην επταμελή σύνθεση)

Copyright© 2006-2014 - Νομικά χρονικά - All Rights Reserved